Uzasadnienie wniosku o nadanie imienia

 „Kardynała Stefana Wyszyńskiego”

 Szkole Podstawowej w Sampławie

 

„Nie wystarczy urodzić się człowiekiem, trzeba jeszcze być człowiekiem "

Szkoła Podstawowa w Sampławie jest ważnym ośrodkiem życia społecznego i  kulturalnego dla miejscowej ludności. Uczęszczają do niej uczniowie z Targowiska Dolnego, Rakowic, Osowca, Łążka, Białej Góry, Papierni, Rodzonego. Do tej pory nie wybrano dla szkoły patrona, który stanowiłaby o odrębności placówki i mógłby być wzorcem dla uczących się w niej dzieci.

"Każda rzecz wielka musi kosztować i musi być trudna. Tylko rzeczy małe i liche są łatwe" - mówił kardynał Stefan Wyszyński.

 Prymas Tysiąclecia kierował Kościołem w trudnych dla Polski czasach. W la-tach komunizmu był oparciem dla wszystkich, którzy marzyli o wolnej Polsce. Bronił polskiej tradycji, tożsamości i praw człowieka. Głównie z tych powodów społeczność Szkoły Podstawowej w Sampławie uznała, że jego postać to najlepszy przewodnik     i opiekun dla młodych ludzi.

Biorąc pod uwagę powyższe przesłanki, społeczność szkoły reprezentowana przez Radę Pedagogiczną, Samorząd Uczniowski i Radę Rodziców wystąpiła z wnioskiem o nadanie Szkole Podstawowej w Sampławie imienia Kardynała Stefana Wyszyńskiego.     

Wybór patrona nastąpił zgodnie z przewidzianymi prawem procedurami i po uwzględnieniu
w głosowaniu wszystkich podmiotów szkoły.

 

Kim był Kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia?

Kardynał Stefan Wyszyński urodził się w dniu 3.08.1901r. w miejscowości Zuzela nad Bugiem, na pograniczu Podlasia i Mazowsza.Poznał smak niewoli i ukochał Polskę. Jego dzieciństwo nie było łatwe. Kiedy miał 9 lat, zmarła mu matka. Przez całe życie tęsknił za nią. Ukończył gimnazjum w Warszawie i Łomży, wstąpił do Seminarium Duchownego we Włocławku. Został wyświęcony na kapłana 3.08.1924r. Z powodu choroby święcony był sam. Po trzech latach studiów w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na Wydziale Prawa Kanonicznego i Nauk Społecznych uzyskał stopień doktora na podstawie pracy: "Prawa Kościoła do szkoły". Po studiach wyjechał w podróż naukową po krajach Europy Zachodniej. Interesował się głównie Akcją Katolicką i działalnością chrześcijańskich związków zawodowych. Po powrocie do kraju został profesorem nauk społecznych w Seminarium we Włocławku, a także zajął się redagowaniem miesięcznika "Ateneum Kapłańskie", jednocześnie prowadził intensywną działalność społeczną wśród robotników Włocławka.

Podczas wojny jako znany profesor - społecznik był imiennie poszukiwany przez Niemców. Błogosławiony biskup Kozal kazał księdzu Wyszyńskiemu opuścić Włocławek. Ukrywał się między innymi we Wrociszewie i w Laskach pod Warszawą. W okresie Powstania Warszawskiego ksiądz Wyszyński pełnił obowiązki kapelana grupy "Kampinos" AK działającej w Laskach i okolicy oraz szpitala powstańczego .

Oprócz obowiązków duszpasterskich opiekował się rannymi. Po zakończeniu działań wojennych
ks. prof. Wyszyński wrócił do Włocławka i zaczął organizować Seminarium Duchowne zniszczone
w czasie wojny. W 1945r. został rektorem Seminarium, podjął też obowiązki redaktora tygodnika diecezjalnego "Ład Boży", czynił starania o wznowienie swojego starego pisma.

W 1946 roku Ojciec Święty Pius XII mianował księdza profesora Wyszyńskiego biskupem, ordynariuszem diecezji lubelskiej. Sakry biskupiej udzielił nominatowi na Jasnej Górze Prymas Polski August kardynał Hlond dnia 12 maja 1946 roku (...). Po jego śmierci 22.10.1948 ks. Biskup Wyszyński został wybrany Arcybiskupem Gniezna i Warszawy i Prymasem Polski.

W okresie nasilenia komunistycznych represji wobec Kościoła i społeczeństwa stanął w obronie chrześcijańskiej tożsamości narodu, inicjując zarazem politykę rozważnego układania stosunków z władzami państwowymi. W tej sytuacji, aby uchronić Kościół i Naród od napięć i rozlewu krwi, Prymas Wyszyński podjął decyzję zawarcia "Porozumienia". Podpisali je przedstawiciele Episkopatu i władz Państwowych 14.04.1950r. Wobec braku Konstytucji była to jedyna deklaracja prawna określająca sytuację Kościoła w Polsce.

Dwunastego kwietnia 1953r. ks. Wyszyński został Kardynałem, nie mógł jednak pojechać do Rzymu po kapelusz kardynalski, ponieważ nie otrzymał paszportu. Osiem miesięcy później (25.09.1953) Stefan kardynał Wyszyński został aresztowany i wywieziony z Warszawy. Przebywał kolejno w Rywałdzie Królewskim koło Grudziądza, w Stoczku Warmińskim, w Prudniku koło Opola, w Komańczy        
 w Bieszczadach. Dopiero tam zostały złagodzone rygory. Tam właśnie w dniu
16 maja 1956 roku napisał tekst odnowionych Ślubów Narodu. Zostały one złożone uroczyście na Jasnej Górze 26 sierpnia 1956r. jako Jasnogórskie Śluby Narodu przez milionową rzeszę pielgrzymów z Episkopatem Polski na czele. Dnia 26.10.1956r. Wyszyński został uwolniony; wrócił do Warszawy wśród wielkiej radości i nadziei kościoła w Polsce.

W latach 1957 - 1965 prowadził wielką Nowennę przed Jubileuszem Tysiąclecia Chrztu Polski.

 W latach 60 - tych Prymas czynnie uczestniczył w pracach Soboru Watykańskiego II wnosząc cenne doświadczenie Kościoła w Polsce. Wyszyński uczestniczył we wszystkich sesjach Soboru Watykańskiego II, odegrał wielką rolę      w organizacji polskich struktur kościelnych na Ziemiach Zachodnich i Północnych, doprowadzając 1972r. do ustanowienia nowych diecezji. Cieszył się on wielkim uznaniem. Na ręce Ojca Świętego Pawła VI złożył memoriał o ustanowienie Maryi Matką Kościoła. 21.11.1964r. Ojciec Święty ogłosił Maryje Matką Kościoła. Uwieńczeniem dzieła życia Wyszyńskiego, zwanego Prymasem Tysiąclecia, stał się wybór 16.10.1978r. jego bliskiego współpracownika kardynała Karola Wojtyły na papieża. To wydarzenie było największą radością Prymasa Tysiąclecia i Kościoła     w Polsce.

W czerwcu 1979 roku przyjął w Ojczyźnie po raz pierwszy od tysiąca lat widzianą głowę Kościoła - Ojca Świętego Jana Pawła II - Papieża rodu Polaków. W 1980–81 odegrał rolę mediatora między Solidarnością a władzami państwowymi, zwłaszcza przy rejestracji NSZZ „Solidarność” Rolników Indywidualnych. Wyszyński zdecydowanie przeciwstawiał się marksistowskiej koncepcji życia społecznego, bronił godności i praw człowieka, w tym prawa do wolności religii, prawa Kościoła do swobodnej działalności duszpasterskiej, jednocześnie dążył do moralnego odrodzenia społeczeństwa. W warunkach totalitarnego zniewolenia przyczynił się do tworzenia klimatu duchowej wolności,
w którym mogły dojrzewać demokratyczne inicjatywy społeczne.

            W połowie marca 1981r. ciężko zachorował. Mimo starań lekarzy nie dało się zahamować rozwoju choroby. 16 maja 1981r. prymas przyjął sakrament namaszcze-nia chorych. 22 maja 1981r. wystąpił publicznie ostatni raz, otwierając obrady Rady Głównej Episkopatu Polski. Zmarł sześć dni później, w czwartek 28 maja, w uro-czystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Pogrzeb prymasa, nazywany także królewskim, odbył się w Warszawie.  Pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego.

To człowiek niezłomny o wielkiej mądrości i prawym sumieniu. Budził podziw swoim patriotyzmem. To przede wszystkim autentyczny człowiek, bogata i otwarta osobowość. Kochał wielkich i niezwykłych, małych i skromnych. Ufamy, że autorytet  i wzorzec osoby Prymasa Wyszyńskiego pomoże wychować naszych uczniów na godnych obywateli i dobrych ludzi. Nadanie szkole imienia „Kardynała Stefana Wyszyńskiego " jest nie tylko zaszczytnym wyróżnieniem dla naszej placówki, ale źródłem mobilizacji dla jej pracowników do jeszcze lepszej pracy edukacyjnej oraz wychowawczej.

                     

                    Z poważaniem Dyrektor  Szkoły Podstawowej

                  im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Sampławie.

 

 

 

Sampława, dnia 22 maja 2018r.